«چک چک» زیارتگاهی به سبک معابد آناهیتا

زیارتگاه چک چک که در زبان محلی نیز به دلیل چکه کردن آب از کوهی که در دامنه آن واقع شده، «چک چکو» هم نامیده می‌شود، یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های زرتشتیان است که به عنوان نمادی از اتحاد جامعه زرتشت از آن یاد می‌شود.

این مکان به جهت رازآلود بودن، نوع معماری و موقعیت مکانی‌اش که در دل کوهی در دل بیابان قرار دارد و نیز ذهن جستجوگر علاقمندان به آشنایی با ادیان مختلف، مورد توجه گردشگران قرار دارد و به ویژه در این ایام نوروزی بسیاری از مسافران از آن بازدید می‌کنند.

از ویژگی‌های عجیب این زیارتگاه علاوه بر افسانه‌هایی که در خصوص آن وجود دارد، می‌توان به چکه کردن آب از سقف آن اشاره کرد که باعث شده یک چنار کهنسال و گیاهانی چون مورد، پرسیاوشان و انجیر کوهی بر صخره‌های آن رشد کنند.

زیارتگاه چک چک یزد علاوه بر این که از جهت دینی، اهمیت زیادی برای زرتشتیان دارد، به خاطر وجود آب و فضای سبز طبیعی، از سایر زیارتگاه‌های زرتشتیان متمایز است.

زیارتگاه پیر سبز به عنوان یک قطب‌ مذهبی برای زرتشتیان به شمار می‌آید و از این رو پیروان زرتشت از داخل و خارج کشورمان، طی برخی ایام سال در آن گردهم آمده و آیین‌های مذهبی خود را برپا می‌کنند.

علاوه بر برگزاری مراسم‌هایی مانند جشن مهرگان در این مکان، گاهاً زوجهای جوان پیروی این اقلیت دینی نیز با حضور در این زیارتگاه، زندگی جدیدشان را آغاز و متبرک می‌کنند.

براساس اطلاعات موجود، شکل‌گیری زیارتگاه چک چک به بعد از مرگ «یزدگرد سوم» آخرین پادشاه ساسانی برمی‌گردد و گفته می‌شود که در آن زمان به واسطه ناپدید شدن دختر یزدگرد، داستان‌هایی به وقوع می‌پیوندد که در پی آنها، چوپانی به همراهی بزرگان زرتشتی اقدام به ساخت این بنا می‌کند.

بر اساس آن‌ چه در تاریخ ذکر شده، زیارتگاه چک چک یزد شباهت زیادی به معابد آناهیتا دارد؛ معابد آناهیتا معمولا بر بالای بلندی ساخته می‌شدند و در آن‌ها، آبی در جریان بوده که زیارتگاه چک چک هم دارای  اینچنین ویژگی‌هایی است.

البته نکته دیگری که به این فرضیه قوت می‌دهد، ساخت این بنا به سمت شرق است که باعث شده مهرپرستان بتوانند در لحظه طلوع خورشید به نیایش مشغول شوند.

این زیارتگاه در ۹۶ کیلومتری یزد و ۴۳ کیلومتری اردکان واقع شده است.