ابداع روشی انقلابی برای تولید اکسیژن در مریخ

  • مصطفی  جرفی مصطفی جرفی
  • ۲۶ مرداد ۱۴۰۱
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه

راهنماتو- یک تیم بین المللی از محققان روشی مبتنی بر پلاسما برای تولید و جداسازی اکسیژن در محیط مریخ ابداع کرده است. این ابتکار در اصل یک برنامه مکمل برای آزمایش استفاده از منابع اکسیژن در محل ناسا (MOXIE) است که می تواند تحولی چشمگیر در مأموریت های اعزام انسان به مریخ ایفا کند.

این دستاورد اما تنها مربوط به تولید اکسیژن در خود سیاره مریخ نیست بلکه می توان از مزایای دیگر آن برای تولید سوخت و حتی کود لازم برای پرورش گیاهان استفاده کرد. از آنجایی که جو مریخ عمدتاً از دی اکسید کربن تشکیل شده، می توان از همین منبع برای تولید اکسیژن با استفاده از پلاسما بهره برد زیرا  فشار آن برای احتراق پلاسما مطلوب است.

با این همه دو مانع بزرگ بر سر راه تولید اکسیژن در مریخ وجود دارد؛ اول، تجزیه مولکول های دی اکسید کربن برای استخراج اکسیژن است زیرا شکستن این مولکول بسیار دشوار است. دوم، جداسازی اکسیژن تولید شده از مخلوط گازی که شامل دی اکسید کربن و مونوکسید کربن نیز می باشد، است. واسکو گوئرا، از دانشمندان این گروه و استاد دانشگاه لیسبون گفت: «ما به این دو مرحله به روشی جامع نگاه می کنیم تا هر دو چالش را همزمان حل کنیم. اینجاست که پلاسما می تواند کمک کند.»

پلاسما، چهارمین حالت طبیعی ماده، حاوی ذرات باردار آزاد مانند الکترون ها و یون ها است. الکترون ها سبک هستند و با میدان های الکتریکی به راحتی تا انرژی های بسیار بالا شتاب می گیرند. گوئرا گفت: «هنگامی که الکترون‌های گلوله‌مانند با یک مولکول دی اکسید کربن برخورد می‌کنند، می‌توانند مستقیماً آن را تجزیه کنند یا انرژی را برای ایجاد ارتعاش انتقال دهند. این انرژی می تواند تا حد زیادی به تجزیه دی اکسید کربن منجر شود. ما به همراه همکارانمان در فرانسه و هلند، اعتبار این نظریه ها را به طور تجربی ثابت کردیم. علاوه بر این، گرمای تولید شده در پلاسما برای جداسازی اکسیژن نیز مفید است.»

اکسیژن کلید ایجاد یک محیط قابل سکونت در مریخ است، همچنین نقطه شروعی برای تولید سوخت و کود برای کشاورزی در این سیاره سرخ است. تولید سوخت در این سیاره برای ماموریت های آینده مورد نیاز خواهد بود. همه آنها برای استقرار آینده انسان در مریخ بسیار مهم هستند. این تیم شامل دانشمندانی از دانشگاه لیسبون، مؤسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه سوربن، دانشگاه فناوری آیندهوون و مؤسسه هلندی تحقیقات بنیادی انرژی بود.

مصطفی  جرفی
مصطفی جرفی

دیدگاه شما چیست؟

دیدگاه ها