راهنماتو- با افزایش میانگین دمای جهانی، رویدادهای شدید آب و هوایی مانند خشکسالی های طولانی مدت و بارندگی های شدید، سال به سال بیشتر می شوند و این شرایط در دهه های آینده بدتر نیز خواهد شد. ما از هم اکنون آثار خطرناک این تغییرات آب و هوایی را مشاهده می کنیم که یکی از آنها محدود شدن زیستگاه های گونه های جانوری است.
این وضعیتی بسیار خطرناک و نگران کننده است که ما را ملزم می کند ابعاد گوناگون آن را مطالعه و در صورت امکان پیش بینی کنیم تا شاید بتوان اثرات مخرب تغییرات آب و هوایی در آینده را تا حد امکان کاهش داد. در همین راستا، یک مطالعه جدید به بررسی این موضوع پرداخته که کدام حیوانات از تغییرات آب و هوایی بهتر جان سالم به در خواهند برد.
جان جکسون، زیست شناس دانشگاه آکسفورد، به همراه همکاران زیست شناس خود کریستی لو کور از دانشگاه اسلو و اوون جونز از دانشگاه جنوب دانمارک، در مطالعه جدیدی که در نشریه eLife به چاپ رسانده اند، به طور گسترده به این موضوع پرداختند که کدام گونه های جانوری می توانند به بهترین شکل ممکن از این تغییرات آب و هوایی جان سالم به در ببرند. جکسون می گوید: «این یک سوال بزرگ و پیش زمینه مطالعه ماست.»
بازماندگان تغییرات آب و هوایی
در این مطالعه، دانشمندان داده های آب و هوایی از زمان جمع آوری داده های حیوانات را با داده های مربوط به تغییرات جمعیت 157 گونه پستاندار از سراسر جهان مقایسه کردند. دوره زمانی این مطالعه نیز بیش از 10 سال در نظر گرفته شد تا روند تأثیرات به خوبی مشاهده شود. دانشمندان در این مطالعه چگونگی واکنش جمعیت گونه های جانوری در برابر تغییرات آب و هوایی شدید، از جمله فاکتورهایی همچون افزایش یا کاهش جمعیت و شرایط زاد و ولد را تجزیه و تحلیل کردند.
اوون جونز می‌گوید: «ما می‌توانیم در نتایج این مطالعه یک الگوی واضح ببینیم؛ حیواناتی که مدت طولانی زندگی می‌کنند و فرزندان کمی دارند، نسبت به حیواناتی که برای مدت کوتاهی زندگی می‌کنند و فرزندان زیادی دارند، در هنگام وقوع آب و هوای شدید مقاوم تر هستند. برای مثال، لاماها، خفاش‌ها و فیل‌ها که عمر طولانی دارند شاهد مقاومت بالاتری نسبت به جاندارنی مانند موش‌ها، پوسوم‌ها و جانوران کیسه‌دار کمیاب مانند وویلی هستند.»
این مطالعه نشان داد که فیل آفریقایی، ببر سیبری، شامپانزه، خفاش نعل اسبی بزرگ، لاما، ویکونا، کرگدن سفید، خرس گریزلی، گاومیش کوهان دار آمریکایی، کلیپ اسپرینگر و خفاش شرایبرز در دوره زمانی مورد نظر کمتر تحت تاثیر آب و هوای شدید قرار گرفتند. در مقابل، موش علفزار آزارا، موش چمن زیتونی، موش دم چاق، اپوسوم موش دم چاق، لمینگ کانادایی، توندرا ول، روباه قطبی، استوات، شرور معمولی، ویلی و سنجاب قطبی بیشتر تحت تاثیر آب و هوای شدید قرار گرفتند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت حیوانات بزرگ و با طول عمر بالا می توانند با شرایطی بحرانی مانند خشکسالی طولانی کنار بیایند. توانایی آنها برای زنده ماندن، تولید مثل و پرورش فرزندانشان به اندازه حیوانات کوچک و کوتاه عمر تحت تأثیر شرایط شدید آب و هوایی قرار نمی گیرد. به عنوان مثال، آنها می توانند انرژی خود را روی یک فرزند سرمایه گذاری کنند یا به سادگی منتظر زمان های بهتری برای تولید مثل باشند.
از سوی دیگر، جوندگان کوچک کوتاه عمر تغییرات جمعیتی شدیدتری در کوتاه مدت نشان دادند. برای مثال، در جریان خشکسالی های طولانی که بخش‌های زیادی از پایه غذایی آنها مانند علفزارها، حشرات، گل‌ها و میوه‌ها را کاهش داد، این جانداران به سادگی از گرسنگی مردند زیرا ذخایر چربی محدودی دارند. نتایج این مطالعه به دانشمندان کمک می کند تا شرایط زیستی جانوران سیاره ما در آینده را ترسیم کند. این موضوع نه تنها برای حفط تنوع زیستی سیاره ما مهم است بلکه رابطه مستقیمی با بقای خود ما نیز دارد.
دیدگاه شما چیست؟
دیدگاه ها