راهنماتو- یک تیم بین المللی از محققان موسسه RIKEN ژاپن، اخیرا توانسته اند سوسک های سایبورگ قابل کنترل از راه دوری که توسط یک باتری قابل شارژ متصل به یک سلول خورشیدی تغذیه می شود، طراحی کنند.
این سوسک ها، به یک ماژول کنترل بی‌سیم کوچک مجهز شده اند. ابزارهای الکترونیکی فوق نازک و مواد انعطاف پذیر به کار رفته در این حشرات، به آنها اجازه می دهند تا آزادانه حرکت کنند. این دستاورد کمک می کند تا استفاده از حشرات سایبورگ به یک واقعیت عملی تبدیل شود. محققان در نظر دارند از این حشرات برای بازرسی مناطق خطرناک و نظارت بر محیط استفاده کنند.
برای عملی شدن این کار، کنترل کننده ها باید بتوانند به مدت طولانی این حشرات را از راه دور کنترل کنند. این امر مستلزم کنترل بی‌سیم پای آنها است که توسط یک باتری قابل شارژ کوچک تغذیه می‌شود. شارژ نگه داشتن باتری این سوسک ها امری اساسی است، هیچ کس دوست ندارد یک تیم غیرقابل کنترل از سوسک های سایبورگ در محیط پرسه بزند. یکی از راه حل های رفع این مشکل، ساخت ایستگاه های اتصال برای شارژ مجدد باتری است. این موضوع امکان پذیر است، اما نیاز به بازگشت و شارژ مجدد می تواند ماموریت های حساس به زمان را مختل کند.
بنابراین، بهترین راه‌حل، گنجاندن یک سلول خورشیدی بر روی برد دستگاه است که می تواند به طور مداوم باتری را شارژ کند. این تیم سوسک‌های ماداگاسکار با طول تقریبا 6 سانتی متر را مورد آزمایش قرار دادند. آنها یک ماژول کنترل بی سیم پا و باتری لیتیوم پلیمری را با استفاده از یک کوله پشتی طراحی شده به شکل بدن یک سوسک، روی قفسه سینه آن متصل کردند. این کوله پشتی با استفاده از یک پلیمر الاستیک و یک پرینتر سه بعدی ساخته شده بود.
ساختار این حشره، دقیقا مانند یک سوسک واقعی بود و دستگاه الکترونیکی می توانست در مدت بیش از یک ماه بر روی قفسه سینه سوسک بدون تغییر باقی بماند. یک ماژول سلول خورشیدی آلی با ضخامت 0.004 میلی متر نیز در سمت پشتی شکم نصب شده بود. این ماژول خورشیدی توان خروجی 17.2 مگاوات که بیش از 50 برابر بیشتر از توان خروجی دستگاه های مدرن جمع آوری انرژی در حشرات زنده است، را ارائه می دهد. نازکی و انعطاف پذیری این سلول خورشیدی آزادی حرکت حشره را تضمین می کند.
پس از بررسی دقیق حرکات طبیعی سوسک، محققان متوجه شدند که شکل شکم تغییر می‌کند و بخش‌هایی از اسکلت بیرونی روی هم قرار می‌گیرند. Kenjiro Fukuda رهبر این تیم می گوید:« با توجه به تغییر شکل قفسه سینه و شکم در حین حرکت اولیه، به نظر می‌رسد یک سیستم الکترونیکی ترکیبی از عناصر سفت و انعطاف‌پذیر در قفسه سینه و دستگاه‌های اولتراسفت در شکم طراحی مؤثری برای سوسک‌های سایبورگ باشد. از آنجایی که تغییر شکل شکم منحصر به سوسک‌ها نیست، استراتژی ما می‌تواند با سایر حشرات مانند سوسک‌هاو حشرات پرنده مانند سیکادا در آینده سازگار شود.»
دیدگاه شما چیست؟
دیدگاه ها