راهنماتو- استفاده از ماسک‌های صورت، از زمان همه گیری کووید-19 به امری عادی در زندگی انسان ها تبدیل شده است. این ماسک ها معمولا درک گفتار را دشوار می کنند و افراد برای واضح تر شدن صدا چاره ای جز بلند صحبت کردن و تحت فشار قرار دادن عضلات گلو ندارند. این استرس ارتباطی می تواند مانع از واکنش سریع در محیط بیمارستان، اورژانس، آتش سوزی و شرایط اضطراری دیگر شود.
اخیراً یک تیم تحقیقاتی با توسعه نوعی میکروفون جدید توانسته اند برقراری ارتباط بهتر در چنین مکان هایی امکان پذیر کنند. تیمی از مهندسین شیمی دانشگاه علم و فناوری پوهانگ به تازگی نوعی سنسور میکروفون قابل اتصال به پوست طراحی کرده اند که قادر است حتی در محیط های شلوغ نیز صدا را به وضوح تشخیص دهد.
میکروفون های تعبیه شده در تلفن و دستگاه های واکی تاکی این روزها به طور گسترده ای در صنایع و زندگی روزمره ما مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، دستگاه‌های معمولی اغلب نمی توانند در محیط های بادی، بلند و از پشت ماسک صدای انسان را به وضوح تشخیص دهند. به منظور غلبه بر این چالش، این تیم تحقیقاتی از اعمال الکترت های پلیمری در سیستم های میکروالکترومکانیکی (MEMS) برای توسعه یک حسگر شنوایی استفاده کردند.
ساختار پیچیده دیافراگم مبتنی بر فناوری MEMS سبب افزایش قابلیت پوشیدن و حمل این حسگر شنوایی شده و نیاز به استفاده از باتری را در آن به حداقل می رساند. این حسگر می تواند با استفاده از دیافراگم مبتنی بر فناوری MEMS، لرزش پوست گردن ایجاد شده در هنگام صحبت کردن را تشخیص دهد. افرادی که از این سنسور استفاده می کنند، می توانند در یک سالن کنسرت، هنگام زدن ماسک و یا مکان های پر سر و صدا، صداهای مختلف را بخوبی بشنوند.
فناوری جدید می‌تواند در برقراری ارتباط بین پزشکانی که از تجهیزات حفاظتی در برابر بیماری‌های تنفسی از جمله کووید-19 استفاده می کنند و یا آتش نشانانی که از ماسک های مخصوص استفاده می کنند، موثر واقع شود. علاوه بر این، می توان از این فناوری به عنوان یک دستگاه تشخیصی که بیماری‌های تنفسی را با اندازه‌گیری تعداد یا شدت سرفه‌ها شناسایی می کند و یا یک دستگاه نظارتی که الگوهای صدا را برای تشخیص سالم بودن تارهای صوتی تجزیه و تحیل می کند، استفاده کرد.
دیدگاه شما چیست؟
دیدگاه ها