فرادید نوشت؛ دوران قاجار، دورۀ رویارویی مردم ایران با عناصر مختلفی بود که از دنیای غرب به این کشور پا می‌گذاشتند؛ از فناوری‌های تازه مثل اتومبیل و دوربین گرفته تا نظام‌های آموزشی غربی و همینطور پزشکی مدرن.
در همین دوران بود که اندیشۀ برتری غرب و هر چیزی که از غرب می‌آید در ذهن مردم ایران کم کم شکل می‌گرفت. آگهی‌های روزنامه‌ها در این دوران آینه‌ای از این ذهنیت هستند. در این آگهی‌ها تبلیغ معلمان و طبیبان فرنگی را فراوان می‌بینیم؛ طبیبانی که «همه گونه امراض زنانه و مردانه و بچگانه» را درمان می‌کنند و معلمانی که زبان‌های خارجی و موسیقی غربی تعلیم می‌دهند.
علاوه بر این‌ها، آگهی‌های دیگری مثل خیاطی لباس‌های ایرانی و فرنگی و همینطور نمایش‌های تئاتر را نیز در این بین می‌توان مشاهده کرد.
آگهی «زن طبیبه»، مادام فراسکینا که از مدرسۀ ژنو دیپلم و مدرک دکتری گرفته.
معلمۀ «جدیدالاسلام» که دارای علم فرانسه، روسی، آلمانی و مشق پیانو است.
خیاطی ماموازل ویلهلمینا که مطابق آخرین مود (مُد) فرنگ لباس می‌دوزد.
خانمی ایرانی که لباس‌های ایرانی و فرنگی می‌دوزد.
خیاط‌خانه‌ای که برای خواتین (زنان) لباس به فرم جدید می‌دوزد.
داکتر کلارک، خانم حکیم (پزشک) آمریکایی که «همه گونه امراض مردانه و زنانه و خصوصا بچه‌گانه را معالجه می‌نمایند».
«دبستان صنایع مخدرات» که لباس‌های زنانه می‌دوزد و شاگرد تعلیم می‌دهد.
نمایشی که بلیط‌های آن از یک تا بیست قران قیمت دارند.