چرا دیگه قرار نیست شخصیتی مثل Arthur Morgan رو توی بازی‌ها ببینیم؟

  • فؤاد رحیمی فؤاد رحیمی
  • ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
  • زمان مطالعه : 4.8 دقیقه

راهنماتو-بدون شک Red Dead Redemption 2 در تاریخ به عنوان یکی از بهترین بازی هایی هستش تابحال راکستارگیمز تونسته بسازه و میشه گفت بخش اعظمی از این موفقیت رو این بازی مدیون داستان فوقالعاده و شخصیت های پیچیده و عمیق هستش. اگرچه دنیای RDR2 پر از کارکترهای مختلفه ولی شخصیت اصلی این بازی هستش که تونست طی زمانی که با گیمرها بود، خیلی راحت خودش رو توی دل اونا جا کنه و برای همیشه خودش رو جاودانه کنه.

به گزارش راهنماتو، بعد از اینکه بازی Red Dead Redemption در سال 2010 منتشر شدش ، خیلیها بالافاصله منتظر دنبالهای برای این بازی با اسم های مختلف بودن. ولی در آخر این Red Dead Redemption 2  بود که در سال 2016 معرفی شد. البته همون موقع هم که این بازی معرفی شد، خیلیها میدونستن که شخصیت جدید این بازی قراه جا پای ضخصیت بزرگی بزاره و همین قرار نیست که کار راحتی باشه. جان مارستون، قهرمان بازی اول، تونست در بای اول به عنوان یکی از به یادموندنی ترین شخصیت های بازی خودش رو به گیمرها بقبولونه و برای همین خیلیها وقتی فهمیدن اون شخصیت اصلی بازی دوم باشه خیلی ناراحت شدن. ولی به جاش، بازی دوم شخصیتی رو به داستان اضافه میکنه که در بازی اول کوچیکترین اشارهای هم بهش نشده بود. شخصیتی به اسم آرتور مورگان که با نه تنها در داستان بازی دوم نشون داد که یکی از بهترین دوستای جان هستش بلکه میتونه حتی از اون هم شخصیت پیچیده و عمیقی داشته باشه. چیزی که باعث شد لحظه مرگش، اشک خیلیها از جمله من هم در بیاد.

why-gaming-wont-see-a-character-like-arthur-morgan-anymore

آرتور مورگان شخصیتی خیلی پیچیده و با ظرافتیه

کاریزمای نامیزون آرتور از همان اولای Red Dead Redemption 2 مشخصه. دار و دسته Dutch هم از اول بازی در حال تقلا هستن چرا که اونا دارن به خاطر یک دزدی که خوب پیش نرفت و حمام خونی که به جاش در Blackwater اتفاق افتاد، از دست قانون فرار میکنن. تا جایی که تلاش میکنن به برف و بوران کوهستان نزدیکی پناه ببرن. با وجود تمام این مشکلات، این آرتور هستش که همچنان صلاح گروه رو اولویت قرار داده و سعی میکنه که با کمک به شکار و پیدا کردن جان گمشده در اون موقع بتونه اتحاد گروه رو در کنار خود داچ و Hosea حفظ کنه. روراست بودنش از همون اول به نظرم تونست علاقه خیلیهارو به خودش جلب کنه چرا که تو روی داچ حرفی که باید رو میزنه، چیزی که از بقیه اعضای گروه نمیشه به اون صورت انتظار داشت.

آرتور از همون اول هم خودش رو مدیون به داچ میدونه و سعی میکنه تا جاییکه میتونه و همسو با اهداف داچ خودش هم از اون توانایی هایی که داره برای نفع هر چه بیشتر گروه استفاده کنه، برای همین هم از اول بازی بازیکنا خیلی علاقمند میشن که بیشتر در مورد این شخصیت بدونن. اگر بخوایم به آرتوز از فاصله دور نگاه کنیم، چیزی جز یک راهزن یاغی که بیشتر برای بقای خودش تلاش میکنه تا دیگران چیز دیگهای نمیبینیم. ولی خب میگن توجه به جزییاته که حرف اول رو میزنه و ما در طی بازی بازی بیشتر با این جزییات آشنا میشیم و بیشتر شیفته شخصیت و اخلاقیاتی که داره میشیم.

why-gaming-wont-see-a-character-like-arthur-morgan-anymore

همین تضاد اخلاقی هستش که میتونه بازیکن رو مجذوب خودش بکنه، چرا که آرتور در اکر مواقع در قسمت خاکستری بین سیاه و سفیده. انتحابی که اکثر مردم میکنن چون معلوم نیست که در اون لحظه چه دیدی به وقایع دارن. مثلا هم رابطه پیچیدهای که با مری لینتون داره خودش یکی نمونه خیلی خوب از این قضیست. مری بدون توجه به جزییاتی که بازیکن ازش آگاهه خیلی راحت آرتور رو مورد قضاوت خودش قرار میده و خیلی راحت و سریع میگه که نه آرتور تو آدم "خوب" و یا "بدی" هستی!!! در عوض، راک استار یک تصویر کامل از آرتور را به عنوان یک شخصیت اصلی در مقابل مخاصب میزاره. چیزی که در طول بازی باعث بیشتر شدن علاقه و همذاتپنداری بین مخاطب و آرتور میشه. به طوری که به چشم گیمر در طول داستان پشت هر تصمیمی که آرتور میگیره، مخاطب میتونه با شناختی که ازش پیدا کرده، متوجه لاجیک و منطقی که پشتشه بشه.

why-gaming-wont-see-a-character-like-arthur-morgan-anymore

راکستار آرتور رو با همه زشتی و زیباییهاش به تصویر میکشه

در نهایت، داستان غم انگیز آرتور در RDR2 با مرگش به آخر میرسه، اما اخلاقیاتی که داشته رو در بهترین دوستش، جان مارستون برای همیشه موندگار میکنه. شاید غمانگیز ترین اتفاقی که میشه گفت برای آرتور در طول زندگیش افتاد این بود که از همون بچگی خودش رو وارد دارودستهی داچ کرد و از همونجا شروع به کارهای خلاف کرد؛ اتفاقی که اگر نمیفتاد با شناختی که ما از آرتور پیدا کردیم مطمئنیم که میتونست در آینده به آدم شرافتمند و موفقی تبدیل بشه ولی خب تقدیر سرنوشت اینطوری برای اون نوشته شده بود. کسی که بعد از رفتنش برای خیلیها به عنوان یک یاغی شناخته میشد، ولی برای اطرافیانش، مردی وفادار و یک "برادر" خوب. همینم هست که تونسته این شخصیت رو نه تنها بین شخصیت هایی که تابحال راسکتار توی بازیهاش معرفی کرده بلکه بین تموم شخصیتهایی که تابحال در دنیای گیمینگ وجود داشتن بهترین کنه.

فؤاد رحیمی
فؤاد رحیمی

دیدگاه شما چیست؟

دیدگاه ها