راهنماتو- اگر به اندازه کافی در زمان به عقب برگردیم، متوجه می شویم که همه ما انسان ها اجداد مشترکی داریم. این بدان معناست که بسیاری از ویژگی‌های بدن ما به هزاران یا حتی میلیون‌ها سال پیش در شجره‌نامه بزرگ زندگی ما بازمی‌گردد.
به گزارش راهنماتو، در زیست شناسی، اصطلاح به نام «همسانی» وجود دارد که به شباهت یک ساختار بر اساس نسب از یک اجداد مشترک مربوط می شود. با این همه، این موضوع با ساختارهای «مشابه» مانند بال در حشرات و پرندگان متفاوت است. در واقع اگرچه این دو عملکرد مشابهی دارند، اما بال‌های سنجاقک و بال‌های طوطی به طور مستقل به وجود آمده‌اند و منشأ تکاملی یکسانی ندارند.
به هر روی ما در اینجا قصد داریم شما را با 5 مشخصه باستانی آشنا سازیم که در کمال تعجب پس از میلیون ها سال هنوز در ما انسان ها وجود دارد.
یک قدم جلوتر
چه چیزی ما را انسان می کند؟ این سوال قرن هاست که ذهن دانشمندان و متفکران را به خود مشغول کرده است. امروزه تشخیص اینکه چه کسی یک انسان است و چه کسی نیست، نسبتاً ساده به نظر می رسد، اما با نگاهی به سوابق فسیلی، این سادگی به سرعت رنگ می بازد.
آیا بشریت با خاستگاه گونه های خودمان، هومو ساپینس، از 300000 سال پیش آغاز می شود؟ یا باید چیزها را به بیش از سه میلیون سال پیش به نیاکانی مانند "لوسی" (Australopithecus afarensis) از شرق آفریقا بازگردانیم؟ یا حتی بیشتر به جدایی ما از میمون های بزرگ دیگر؟
هر خطی که برای مشخص کردن تولد بشریت روی شن بکشید، یک چیز مسلم است و آن این است که راه رفتن روی دو پا یکی از بزرگترین مشخصه های اجداد ما بود. تقریبا تمام اسکلت بدن ما با تغییر از چهار دست و پا راه رفتن به روی دوپا راه رفتن، تحت تأثیر قرار گرفت. این انطباق ها شامل تراز و اندازه استخوان های پا، استخوان های لگن، زانوها، پاها و ستون مهره ها است.
نکته مهم این است که ما از روی جمجمه های فسیلی می دانیم که افزایش سریع اندازه مغز ما مدت کوتاهی پس از شروع به راه رفتن به صورت عمودی رخ داده است. این امر مستلزم تغییراتی در لگن بود تا به نوزادان با مغز بزرگ‌تر اجازه دهد در کانال تولد بزرگ‌تر جا بگیرند. همین مغزهای بزرگ ما بود که به انفجاری از هنر، فرهنگ و زبان دامن زد.
سوارخ هایی در جمجمه
علاوه بر چشم ممکن است تعجب کنید که بدانید سوراخ های بزرگ دیگری (معروف به fenestrae) در جمجمه خود دارید. در واقع، یک دریچه واحد در هر طرف جمجمه انسان یافت می شود که ما را با اجداد مشترک خود در بیش از 300 میلیون سال پیش متحد می کند.
موجوداتی که این دریچه را در جمجمه خود دارند به عنوان «سیناپسید» شناخته می شوند. این کلمه به قوس استخوانی موجود در زیر سوراخ جمجمه در پشت هر چشم اشاره دارد. امروزه همه پستانداران، از جمله انسان، سیناپسید هستند (اما خزندگان و پرندگان اینطور نیستند).
10 انگشت کوچک دست و 10 انگشت کوچک پا
الگوی پنج رقمی انگشتان در دست یا پای انسان، که به عنوان «اندام پنتاداکتیل» شناخته می شود، در بیشتر دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران یافت می شود. اما ماهی ها انگشتان دست و پا ندارند، بنابراین اولین بار چه زمانی این ارقام تکامل یافتند؟
روش های تصویربرداری بر روی فسیل 380 میلیون ساله ای به نام Elpistostege در کانادا قدیمی ترین انگشتان ماهی را آشکار کرد. تحقیقات نشان می دهد چهارپایان اولیه که در اصل در آب زندگی می کردند، در این زمان انگشت داشتند اما ارقام آنها پنج، 6 و حتی هشت بود. این چهارپایان اولیه تنها وقتی که از آب خارج شدند و به زندگی در خشکی رو آوردند، دارای پنج انگشت شدند. دانشمندان می گویند این تکامل احتمالا برای حفظ تعادل و تحمل وزن در خشکی پدید آمدند.
دندان هایی از گذشته های دور
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که دندان های شما از نظر تکاملی چقدر قدمت دارند؟ در سال 2022، تیمی از دیرینه‌شناسان، دندان‌های ماهی فسیلی جدا شده از سنگ‌های سن سیلورین در استان گوئیژو، چین را بررسی کردند. این کشف قابل توجه حداقل سن دندان ها را 14 میلیون سال بیشتر از یافته های قبلی عقب برد. این بدان معناست که اکنون دندان های ما به اندازه 439 میلیون سال دارند. دندان‌های ماهی فک‌دار چینی دارای تعدادی ویژگی است که در دیگر مهره‌داران فک‌دار مدرن یافت می‌شود، که ارتباط آنها را در درک تکامل دندان‌های خودمان برجسته می‌کند.
ستون فقرات
رشد ستون فقرات به معنای جسور شدن و اعتماد به نفس است. اولین حیواناتی که دقیقاً این کار را انجام دادند، مطمئناً 500 میلیون سال پیش شجاع بودند که به دریاهای خطرناک باستانی سفر کنند.
اولین بار حیوانات کرم مانند یک «نوتوکورد» را تکامل دادند - میله ای ساخته شده از غضروف که در امتداد پشت بدن قرار دارد. این امر امکان اتصال بلوک‌های ماهیچه‌ای تقسیم‌بندی شده و دم بلندی را فراهم کرد که فراتر از مقعد گسترش می‌یابد. تمام حیواناتی که دارای نوتوکورد هستند، آکوردات نامیده می شوند و شامل همه چیز، از سرپیچ های دریایی گرفته تا مرغ دریایی و بیش از 65000 گونه زنده را در بر می گیرد.
در مرحله بعد موجوداتی که نوتوکورد داشتند آن را به ستون فقرات ارتقا دادند تا بتواند جمجمه را نگه دارد. یک ستون فقرات از استخوان‌های تکه تکه‌شده (مهره‌ها) ساخته شده است که در یک الگوی به هم پیوسته خاص در کنار هم قرار می‌گیرند. ما چند فسیل وسوسه انگیز داریم که نشان دهنده اولین نمونه های شناخته شده از مهره داران هستند، مانند Metaspriggina شناخته شده از کانادا، یا Haikouichthys از چین در سنگ هایی با قدمت بیش از 500 میلیون سال.
دیدگاه شما چیست؟
دیدگاه ها