راهنماتو-دانشمندان با کنار هم قرار دادن قطعات یک جمجمه باستانی، چهره ترسناک یک موجود 330 میلیون ساله تمساح مانند را بازسازی کردند و نه تنها ظاهر آن، بلکه نحوه زندگی آن را نیز کشف کردند.
به گزارش راهنماتو، دانشمندان به مدت یک دهه در مورد گونه منقرض شده کراسی گیرینوس اطلاع داشتند. اما از آنجایی که تمام فسیل های شناخته شده گوشتخوار اولیه به شدت خرد شده اند، یافتن اطلاعات بیشتر در مورد آن دشوار است. در حال حاضر، پیشرفت در اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و تجسم سه بعدی به محققان این امکان را داده است تا برای اولین بار قطعات را به صورت دیجیتالی کنار هم قرار دهند و جزئیات بیشتری را در مورد این جانور باستانی فاش کنند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که کراسی گیرینوس در گروه چهارپایان دسته بندی می شود و یک حیوان چهار دست و پا است. این موجود از اولین موجوداتی بود که از آب به خشکی منتقل شد. چهارپایان حدود 400 میلیون سال پیش روی زمین ظاهر، زمانی که اولین چهارپایان از ماهی های باله دار شروع به تکامل کردند.
با این حال، مطالعات گذشته نشان داده است که برخلاف خویشاوندانش، کراسی گیرینوس یک جانور آبزی است. این موضوع یا به این دلیل است که اجداد این موجود از خشکی به آب بازگشتند، یا به این دلیل است که از ابتدا هرگز در خشکی نبوده است. در عوض، در باتلاق‌های زغال‌سنگ، (تالاب‌هایی که طی میلیون‌ها سال به ذخایر زغال‌سنگ تبدیل می‌شوند) در اسکاتلند کنونی و بخش‌هایی از آمریکای شمالی زندگی می‌کردند.
تحقیقات جدید که توسط دانشمندان دانشگاه کالج لندن انجام شد، نشان می‌دهد که این حیوان دندان‌های بزرگ و آرواره‌های قدرتمندی داشته است. این مطالعه نشان می‌دهد که کراسی گیرینوس دارای بدن نسبتاً صاف و اندام‌هایی بسیار کوتاه، شبیه به تمساح یا سوسمار بود.لورا پورو، نویسنده اصلی این مطالعه، مدرس زیست شناسی سلولی و تکاملی در دانشگاه، می گوید: «در زندگی، کراسی گیرینوس حدود دو تا سه متر (۶.۵ تا ۹.۸ فوت) طول داشت که در آن زمان بسیار بزرگ بود. این موجود احتمالاً رفتاری شبیه به کروکودیل‌های امروزی داشت که در زیر سطح آب کمین کرده بودند و از نیش قدرتمند خود برای گرفتن طعمه استفاده می‌کردند.»
کراسی گیرینوس برای شکار طعمه در زمین های باتلاقی سازگار بود. بازسازی صورت جدید نشان می دهد که این موجود چشمان بزرگی برای دیدن در آب گل آلود و همچنین خطوط جانبی دارد، یک سیستم حسی که به حیوانات اجازه می دهد ارتعاشات در آب را تشخیص دهند.
اگرچه اطلاعات بیشتری در مورد کراسی گیرینوس وجود دارد، اما دانشمندان هنوز با وجود شکافی در نزدیکی جلوی پوزه این موجود متحیر هستند. به گفته پوررو، این شکاف ممکن است نشان دهد که کراسی گیرینوس حواس دیگری برای کمک به شکار آن دارد. پوررو گفت که ممکن است این، یک اندام به اصطلاح منقاری باشد که به این موجود کمک می کند میدان های الکتریکی را تشخیص دهد. در نظریه ای دیگر، حدس زده می شود کراسی گیرینوس است دارای اندام Jacobson باشد که در حیواناتی مانند مارها یافت می شود و به تشخیص مواد شیمیایی مختلف کمک می کند.
پژوهش جدید که در 2 می در مجله دیرینه‌شناسی مهره‌داران (در برگه جدید باز می‌شود) منتشر شد، نشان می‌دهد که این حیوان جمجمه‌ای شبیه به کروکودیل‌های امروزی داشته است. برای بازسازی ظاهر این حیوان، این تیم از سی تی اسکن از چهار نمونه مجزا استفاده کردند و فسیل های شکسته شده را در کنار هم قرار دادند تا چهره آن نمایان شود.
دیدگاه شما چیست؟
دیدگاه ها